De kindernevenactiviteiten van de Bethelkerk in Rotterdam werden geregeld bezocht door kinderen uit een 'oude' stadswijk. Zij werden opgehaald door gemeenteleden, die hen door vrijwilligerswerk onder vluchtelingen goed hadden leren kennen. Uiteraard met toestemming van de ouders, die thuis bleven om uiteenlopende redenen of naar hun eigen kerk gingen zonder kinderwerk.

Na afloop gingen de kinderen vaak spelen bij kinderen van gemeenteleden en waren die dag daar te gast. Opvallend was hun nieuwsgierigheid. 'Ze vragen me de oren van het hoofd', zo reageerde een moeder die min of meer vast twee meisjes op zondag over de vloer had.

Eenmaal op de leeftijd gekomen dat zij de gewone kerkdienst gingen bezoeken, haakten ze heel snel af. De dienst duurde te lang, sprak niet aan en onder de dienst uitgebreid kletsen of SMSen was niet toegestaan (?!). Toen dit ter sprake kwam bij een intervisiegroepje binnen de Bethelkerk, vielen de dromen van deelnemers samen in een opzet, die uiteindelijke leidde tot de Treasure Meetings.

Veel kerkdiensten gaan over de hoofden van tieners heen. Lijfelijk zijn ze aanwezig, maar hun hart is elders. Onderzoekers van de Christelijke Hogeschool “De Wittenberg’ concluderen in hun rapport ‘Op kousenvoeten de kerk uit’ dat van de 100 jongeren die lid zijn van een protestantse kerk, er op 12-jarige leeftijd nog 52 betrokken zijn bij de kerk.

Voor oudere tieners zijn er jeugdkerken gekomen, maar wat is er voor jonge tieners? Goed idee, om vanaf begin groep 8 een leuk en leerzaam alternatief te bieden?